Powrót do strony głównej

Posty

Debata pt. "Nowy pragmatyzm kontra nowy nacjonalizm. Revisited

piątek, 29 listopada 2024

W murach Akademii Leona Koźmińskiego w Warszawie odbyła się debata pt. "Nowy pragmatyzm kontra nowy nacjonalizm REVISITED". Prowadzącym był prof. Marian Gorynia UE w Poznaniu, Prezes Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego.

Paneliści:

  • prof. Andrzej K. Koźmiński,
  • prof. Grzegorz W. Kołodko,
  • prof. Anna Baczyńska, ALK,
  • prof. Witold Morawski ALK,
  • prof. Jan Wiktor, UE w Krakowie,
  • dr Grzegorz Malinowski ALK.

Celem debaty była dyskusja nad wciąż zachodzącymi zmianami oraz ich konsekwencjami dla polityki społecznej i ekonomii.

W 2016 roku „The Economist” użył pojęcia nowego nacjonalizmu jako ideologii, która zasadniczo zmienia podstawy polityk społecznych i ekonomicznych. Pojęcie to odbiera im podstawy naukowe czy nawet racjonalne i zastępuje je emocjami skoncentrowanymi wokół pojęcia narodu jego wielkości, odrodzenia, „wstawanie z kolan”. Podstawowe zagrożenie widziane jest w imigracji i migracjach w ogóle. Nacjonalizm sprzeciwia się globalizacji i funkcjonowaniu systemów ponadnarodowych. Gloryfikuje się suwerenność, własność państwową i wielkie programy rządowe.

W 2017 roku ukazała się napisana w formie dialogu, książka Grzegorza W. Kołodki i Andrzeja K. Koźmińskiego Nowy pragmatyzm kontra nowy nacjonalizm, w której autorzy podjęli próbę analizy porównawczej tych dwóch doktryn i ich wzajemnych relacji. Od tego czasu wiele się wydarzyło i nastąpiły fundamentalne zmiany, takie jak: pełnoskalowe wojny, pandemie o globalnym zasięgu, rewolucja AI, w wielu ważnych krajach zwycięski marsz do władzy ugrupowań politycznych, które można określić jako nowo nacjonalistyczne, narodowo-socjalistyczne czy wręcz faszystowskie.

Profesor Grzegorz Kołodko uważa, że nowoczesna polityka społeczno-gospodarcza powinna być prowadzona w oparciu o paradygmat, który nazywa nowym pragmatyzmem. Jego najważniejsze cechy to: oparcie o naukową podstawę interdyscyplinarnych badań społeczeństwa i gospodarki w globalnym kontekście, eklektyczne wykorzystanie dotychczasowego dorobku ekonomii, zaprzeczenie doktrynerstwa, elastyczne dostosowanie polityk do zmieniających się warunków nie tylko ekonomicznych, ale również społecznych i politycznych.